Με ενδιαφέρουσες εμπειρίες αλλά ελάχιστες καταγραφές μανιταριών επέστρεψαν οι Μανιταρόφιλοι Λέσβου από την επίσκεψή τους στο όρος Καζ Νταγ (Ίδη) στην Τουρκία. Η επίσκεψη είχε προγραμματιστεί από την Γενική Συνέλευση του Συλλόγου στις αρχές Σεπτεμβρίου αλλά η ανομβρία και ο κρύος καιρός δημιούργησαν συνθήκες ελάχιστης έως μηδενικής καρποφορίας των μανιταριών στην περιοχή. Στην εκδρομή συμμετείχαν 29 μέλη και φίλοι του συλλόγου από όλη τη Λέσβο.
Η εκδρομή ξεκίνησε το πρωί της 28ης Οκτωβρίου με το ταξίδι μας από τη Μυτιλήνη στο Αϊβαλί. Το ταξίδι στο φουρτουνιασμένο Αιγαίο συνεχίστηκε με πούλμαν έως το Ακτσάι το επίνειο του Αδραμυτίου. Πάνω από την πόλη το καταπράσινο Καζ Ντάγ έδινε για την επόμενη μέρα αρκετές υποσχέσεις ενώ όλοι μας χαρήκαμε όταν αρχίσαμε τις καταγραφές από τον κήπο του ξενοδοχείου με τουλάχιστον τρία είδη μανιταριών.
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με επιβίβαση σε τέσσερα δεκαθέσια τζιπ με κατεύθυνση τον εθνικό δρυμό
του Καζ Νταγ. Μετά από μια σύντομη στάση στην αρχαία Άντανδρο, στην περιοχή του Αλτινολούκ, τα τζιπ αγκομαχώντας άρχισαν να ανεβαίνουν στον βουνό. Σιγά σιγά ο απέραντος ελαιώνας με τις αδραμυτιανές ελιές έδωσε τη θέση του σε δάσος τραχείας πεύκης κι αυτή με τη σειρά της σε ένα υπέροχο δάσος μαύρης πεύκης. Στις ρεματιές φύονταν
πλατάνια ενώ ανάμεσα στα πεύκα μπορούσες να διακρίνεις χαμηλές βελανιδιές και καστανιές.
Τα τζιπ σταματούσαν κάθε φορά που οι επιβαίνοντες εντόπιζαν μανιτάρια ή οι ξεναγοί μας ήθελαν να μας δείξουν μια ενδιαφέρουσα τοποθεσία. Κι ενώ φάνηκε ότι μπορούσε κανείς σχετικά εύκολα να γεμίσει καλάθια από Macrolepiota procera εμφανής ήταν η απουσία καρποφορίας οποιουδήποτε άλλου μανιταριού. Μέχρι να φτάσουμε στην τοποθεσία Νταρί Ντερέ που ήταν και τελικός προορισμός μας στα 750 μέτρα περίπου υψόμετρο, ελάχιστα δείγματα είχαν συλλεχθεί. Βέβαια το τοπίο μας αποζημίωσε. Τα τεράστια μαυρόπευκα με τις φτέρες στα πόδια τους, τα ρυάκια με τα πλατάνια και την οργιαστική βλάστηση με τους κισσούς πρόσφερες στους μανιταρόφιλους αλλά και σε όλο το γκρουπ όμορφες εικόνες χαρακτηριστικές ενός ηπειρωτικού τοπίου που δύσκολα προσεγγίζει ο κάτοικος του νησιού μας. Στο χώρο στήθηκε πικ νικ με ψητά λουκάνικα, ψωμί, χαλβά και καλαμπόκια που καλλιεργούνται στο μικρό αυτό οροπέδιο όπως χαρακτηριστικά δείχνει και το όνομα του ρέματος που το διασχίζει (Νταρί ντερέ).
Βέβαια δεν ήταν λίγες και οι μακρολεπιότες οι οποίες συνόδευσαν ψητές τα λουκάνικα. Ακολούθησε περιπατητική διαδρομή σε παρακείμενο μικρό καταρράκτη.
 |
| Clitocybe trulliformis στον κήπο του ξενοδοχείου |
 |
| Coprinus comatus στον κήπο του ξενοδοχείου |
 |
| Επιβίβαση στα τζιπ |
 |
| Αναχώρηση για το Καζ Νταγ |
 |
| Άλλοι θαυμάζουν τη φύση άλλοι ψάχνουν.... |
 |
| Μια Macrolepiota procera var. procera... και το ξερό έδαφος |
 |
| Κι ένας κρόκος... |
 |
| Πανέμορφη η βλάστηση δίπλα στα ποταμάκια |
 |
| Ένα καλάθι από τις μακρολεπιώτες |
 |
| Κι άλλοι ενδιαφερόμενοι για μανιτάρια κατοικούν στην περιοχή |
 |
| Λουκάνικα και μακρολεπιώτες στα κάρβουνα |
 |
| Πιο χορτοφαγικό στιγμιότυπο, μακρολεπιώτα και κάστανα |
 |
| Ένας μικρός καταράκτης (ας όψεται η ανομβρία) |
 |
| Συν Αθηνά και χείρα κίνει... θυμηθήκαμε το ρητό στο ναό της Αθηνάς στην αρχαία Άσσο |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου